Wózek wężowy WW-200
W 1968 roku do produkcji seryjnej skierowano lekki samochód gaśniczy Żuk A-15 GLM-8. Pojazd ten z racji ograniczonej nośności oraz przestrzeni ładunkowej, nie był w stanie pomieścić całości sprzętu, przewidzianego dlań normatywnie. W związku z tym zdecydowano, że węże tłoczne W 75, będa przewożone poza samochodem na dwukołowej przyczepce.
Przyczepka zwana wózkiem wężowym, była jednoosiowym nośnikiem, przystosowanym do przewozu na dwukołowym zwijadle 200 metrów węzy W-75. Węże nawinięte na szpulę zwijadła mogły być rozwijane bez potrzeby jego zdejmowania z ramy. Konstrukcja zwijazdła pozwalała również na rozwijanie węży z prędkością do 10 km/h podczas ruchu zestawu. Przyczepka otrzymała koła jezdne z samochodu Żuk oraz zaopatrzona została w oświetlenie zasilane z pojazdu, przez który była holowana. W latach 1968-1978 wózek wężowy WW-200 była standardowym wyposażeniem krajowych samochodów Żuk A-15/A-15M/A-15B. Jego producentem był Państwowy Ośrodek Maszynowy w Zamościu.
27 września 2023
Czytaj więcej o: Eksponat miesiąca - wrzesień Pompa membranowa – pompa wyporowa, w której organem roboczym jest gumowa, plastikowa lub (dawniej) skórzana membrana poruszana za pomocą dźwigni, cyklicznie wtłaczanego sprężonego powietrza lub cieczy.
Pompa membranowa charakteryzuje się brakiem przecieków. Z tego powodu używana jest do pompowania cieczy zanieczyszczonych i toksycznych.
27 sierpnia 2023
Czytaj więcej o: Eksponat miesiąca - sierpień
Żuk A15 zwany „Smutkiem” - Fabryka Samochodów Ciężarowych w Lublinie
GLM został nazwany „Smutkiem” ze względu na charakterystyczną osłonę wlotu powietrza.
Maksymalna prędkości pojazdu Żuk A 15 wynosiła 95 km/h, przy zużyciu paliwa 14 l na 100 km. Żuki cieszyły się dobrą opinią strażaków, głównie ze względu na małe gabaryty, zwrotność i wyposażenie. W wersji podstawowej pożarniczy „Żuk” przewoził: motopompę polonia typu PO3, smok ssawny, rozdzielacz, 3 prądownice, 90 m węża tłocznego, topór, łom i kilof. Na dachu przewożono 3-przęsłową drabinę i bosak. Na dachu umieszczono również światła migowe i syrenę. W nadwoziu wyodrębniono kabinę dla kierowcy, przedział dla dwuosobowej załogi i sprzętu.
Produkcja seryjna modelu A-15 trwała do końca 1972 roku. Część produkcji trafiała na eksport. Największymi odbiorcami zagranicznymi tych pojazdów były Węgry, ZSRR i Czechosłowacja.
29 lipca 2023
Czytaj więcej o: Eksponat miesiąca - lipiecłoty Znak Związku OSP RP – odznaczenie nadawane przez Prezydium Zarządu Głównego ZOSP RP z własnej inicjatywy lub na wniosek Prezydium Zarządu Wojewódzkiego ZOSP RP. Ustanowiony został w 1922 przez Radę Naczelną Głównego Związku Straży Pożarnych, a od 1933 przejęty przez Związek Straży Pożarnej RP. Nadawany był do września 1939, następnie wznowiony w okresie PRL w 1959 jako najwyższe odznaczenie ZOSP. Od 1993 również najwyższe odznaczenie Związku OSP RP.
Złoty Znak Związku OSP RP nadawany jest za długoletnią aktywną działalność w Ochotniczej Straży Pożarnej lub w Związku OSP RP. Odznaką tą może być uhonorowana osoba lub instytucja, która w sposób znaczący zasłużyła się dla działalności Związku OSP RP, jak również Ochotnicza Straż Pożarna o co najmniej 100-letniej działalności.
Odznaka jest jednostopniowa.
27 czerwca 2023
Czytaj więcej o: Eksponat miesiąca - czerwiec
